Πρόσκληση Συμφωνίας και Συμπόρευσης

Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, στις 12 Φεβρουαρίου, ο Γιώργος Παπανδρέου διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ τους βουλευτές οι οποίοι, ψηφίζοντας κατά συνείδηση, καταψήφισαν το 2ο μνημόνιο. Με αυτόν τον αντιδημοκρατικό τρόπο, βρέθηκα και εγώ, μετά από 30 και πλέον χρόνια διαρκούς και συνεπούς παρουσίας στο ΠΑΣΟΚ, εκτός
κόμματος. Γνωρίζετε επίσης ότι ένα μήνα μετά, στις 14 Μαρτίου, αποφάσισα να κάνω το άλμα και να συμμετάσχω στην δημιουργία του νέου κόμματος, της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ. Η πράξη μου αυτή αποτελούσε την κατάληξη συζητήσεων και προβληματισμών, με άλλους διαγραμμένους συναδέλφους, αλλά και πολλούς φίλους και ψηφοφόρους, γιατί διαπιστώσαμε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον εγκλωβιστεί σε μια διαδικασία υπερψήφισης αλλεπάλληλων και όλο πιο δυσβάσταχτων μέτρων, που οδηγούν νομοτελειακά στην ερημοποίηση της χώρας και την εξαθλίωση του λαού. Μια πολιτική που οδηγεί τους νέους και τις νέες, την πιο μορφωμένη γενιά Ελλήνων, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, να δουλεύουν για την ανάπτυξη άλλων χωρών, ενώ αποτελούν το πολυτιμότερο κεφάλαιο της Ελλάδας για το ξεπέρασμα της κρίσης. Μια πολιτική που εκποιεί, αντί να αξιοποιεί, τη Δημόσια Περιουσία και περιορίζει την Εθνική Κυριαρχία. Με τον απλό κόσμο του ΠΑΣΟΚ, τους συντρόφους μου, μας ενώνουν πολλά. Οι κοινοί αγώνες και οι κοινές αγωνίες, τα ίδια οράματα, οι ίδιες αξίες. Δεν μας χωρίζει τίποτα, αφού άλλωστε δεν ευθύνονται αυτοί για την ασκούμενη πολιτική, αλλά απλά την υφίστανται και αυτοί. Πιστεύω ότι με πολλούς από αυτούς θα συναντηθούμε και τώρα, στις προσπάθειες για την ανόρθωση και ανασυγκρότηση της χώρας. Στη διεκδίκηση της καλύτερης ζωής για όλους, της καλύτερης τύχης για τα νησιά μας και του δικαιώματος των Ελλήνων να ζουν με αξιοπρέπεια. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ προτείνει μια ρεαλιστική λύση εξόδου από την κρίση, χωρίς την φτωχοποίηση του λαού. Να επεξεργασθούμε δηλαδή, το δικό μας Εθνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, συμφωνώντας και επιλέγοντας τα εθνικά ισοδύναμα, για τον περιορισμό των δαπανών και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Με αυτή την εθνική πρόταση να διαπραγματευθούμε ανυποχώρητα με τους δανειστές, έχοντας ως επιπρόσθετο επιχείρημα την αποτυχία του πρώτου μνημονίου. Εμείς, στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Ξέρουμε όμως και δύο βασικές αλήθειες: την πρώτη που λέει ότι, χωρίς την σύμφωνη γνώμη της κοινωνίας, δεν έχεις πιθανότητες επιτυχίας, αλλά και την δεύτερη, που είχε πει ο Κέννεντυ, ότι δηλαδή «η καταστροφή είναι να φοβάσαι να διαπραγματεύεσαι, όταν πρέπει να διαπραγματευθείς χωρίς κανέναν φόβο». Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, Σε αυτό το δύσκολο, αλλά ωραίο ταξίδι, πρέπει να προχωρήσουμε μαζί. Πρέπει να συμφωνήσουμε και να συμπορευθούμε. Το οφείλουμε στην πατρίδα, στη νέα γενιά, στα παιδιά μας, αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς μας. ΑΘΗΝΑ 3.4.2012 Γιώργος Κασσάρας