 |
| Του Αθανασίου Θανάση |
Είναι μια από τις ευτυχέστερες στιγμές για έναν τόπο και δη για ένα απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου, όταν οι πολίτες του ενεργοποιούνται και ορθώνουν φωνή και ανάστημα, μπροστά στην αυθαιρεσία του «Αθηνοκεντρικού» κράτους, το οποίο, γηραιό ων, πάσχει και από έντονη αμνησία και έχει λησμονήσει την νησιωτική Ελλάδα.
Αυτό βιώνουμε κι εμείς εδώ στην Κάλυμνο, την ενεργοποίηση των πολιτών, πολιτικών, φορέων και προσωπικοτήτων, που μπροστά στον κίνδυνο να «εξαφανιστεί» από προσώπου γης η ιστορική Χώρα, η πάλαι ποτέ πρωτεύουσα του νησιού, από την βλακεία, την δυσκαμψία και αδιαφορία, αυτών που με μια μεζούρα και μια «φούχτα» νόμους «παραμάσχαλα», χωρίζουν με όρια, ιστορίες, παραδόσεις, μνήμες αιώνων, βρέθηκαν να εξεγείρονται και να απαιτούν από τους ΠΑΝΤΕΣ, την αποκατάσταση της μιας και μοναδικής αλήθειας.
Είναι πράγματι μια ευτυχής συγκυρία όλο αυτό, αφού διαπιστώνουμε πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που άφησαν τον καναπέ, μπροστά σ’ ένα πρόβλημα, που άπτεται της ίδιας μας της ιστορικής, πολιτιστικής, κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής υπόστασης, ως τόπος και ως λαός.
Αυτή η αισιοδοξία, που γεννιέται από μια τέτοια «εθνεγερσία», αφήνει βέβαια και μια «πικρή γεύση», όταν αναλογίζεται κανείς, πως δεν παρατηρείται σ’ όλα τα μείζονος σημασίας προβλήματα του τόπου, αυτή η στάση.
Είναι ένα γεγονός που θλίβει, αν αναλογιστεί κανείς πως δεν είναι λίγα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτός ο τόπος, τα οποία προέρχονται στην πλειονότητά τους από την αναλγησία και αδιαφορία του κεντρικού κράτους και καθιστούν δύσκολη, έως αφόρητη την διαβίωση πάνω σ’ αυτό τον βράχο.
Σε καμία των περιπτώσεων, δεν θα θέλαμε αυτή η τοποθέτησή μας, να θεωρηθεί ως μια τάση μηδενισμού ή ως μια «μίζερη» τοποθέτηση, που τείνει να υποβαθμίσει την σημασία κάποιων γεγονότων.
Όμως, όταν παρακολουθούμε για χρόνια, να γίνεται η Κάλυμνος αποδέκτης συχνών «πληγμάτων», που επιβουλεύονται την όποια προσπάθεια για ανάπτυξη και επιβίωση και τους πολιτικούς, κοινωνικούς και άλλους φορείς να σιωπούν ή να κρατούν μια «μετριοπαθή» στάση, είναι φυσικό να δημιουργούνται πικρίες και να εγείρονται διάφορα ερωτηματικά.
Επί σειρά ετών, ζούμε την πλέον δυσμενή κατάσταση με την ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού, που δεν έχει προηγούμενο. Έχουμε φτάσει στα 3 δρομολόγια (δυόμιση για την ακρίβεια!) την εβδομάδα και ω κοινωνία και πολιτική ηγεσία, κοιτούμε με αδράνεια … το άδειο λιμάνι του νησιού.
Προ ημερών, βιώσαμε την κατάφωρη αδικία που έγινε εις βάρος της ανάπτυξης του τόπου μας, με την απόφαση για απομάκρυνση της Δ.Ο.Υ. από την Κάλυμνο. Επιπλέον, όχι μόνο δεχτήκαμε αυτή την «ψυχρολουσία», της οποίας η συνέπειες θα φανούν στο προσεχές μέλλον πόσο δυσάρεστες θα είναι, αλλά γίναμε και αποδέκτες του πλέον απροκάλυπτου εμπαιγμού, από πλευράς των «καρεκλοκενταύρων» της Αθήνας.
Οι αρχηγοί των δύο από τα τρία κόμματα, που απαρτίζουν την σημερινή κυβέρνηση, η οποία αξιώνει να καλείται «εθνικής σωτηρίας», δίχως τον παραμικρό ενδοιασμό, διαβεβαίωσαν τον Δήμαρχο της Καλύμνου, που δεν παρίστατο εκεί ως φυσικό πρόσωπο, αλλά ως θεσμός και εκπρόσωπος όλου του νησιού, ότι η εφορεία δεν θα κλείσει και θα μείνει στην υπάρχουσα κατάσταση.
Αλλά η αισιοδοξία και η πολιτική αξιοπιστία δεν είχαν, όπως φάνηκε, μεγάλη διάρκεια και, μόλις 4 μέρες μετά, ανακοινώθηκε το οριστικό κλείσιμο της Δ.Ο.Υ. Καλύμνου, με καταληκτική ημερομηνία την 18η Μαρτίου, που σημειωτέον είναι και … Καθαρά Δευτέρα (τυχαίο;).
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα αλλά και με ανοικτά κι άλλα μέτωπα στον τομέα των υπηρεσιών, αφού δεν έχει κλείσει ακόμη το θέμα με το ΙΚΑ και «πλανάται» αμφιβολία και γι’ άλλες, η κοινωνική αντίδραση υπήρξε από μηδαμινή έως ανύπαρκτη.
Τα τοπικά ΜΜΕ επίσης, ενώ αρχικά ανέδειξαν το θέμα, στην συνέχεια σιώπησαν και στράφηκαν στο πιο «πιασάρικο» με την Απογραφή, αρκούμενα σε μια κριτική είτε προς τον Δήμαρχο και τις ενέργειες που έκανε, είτε προς τους πολιτικούς αρχηγούς και την αθέτηση των υποσχέσεών τους, ενώ από κει και πέρα … σιωπή!
Σχεδόν ανάλογη υπήρξε και η στάση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Η μεν Δημοτική Αρχή δήλωσε «ότι είμεθα με το όπλο παρά πόδα» και εξήγγειλε «νέους αγώνες», οι δε αντιπολιτεύσεις, αφιερώθηκαν στον «ανένδοτο» για το όνομα της Χώρας, αφού «πουλά» και … μπορεί να «βγάλει και Δήμαρχο»!
Δεν υποβαθμίζουμε την σημασία του γεγονότος και η θέση μας είναι γνωστή και εκπεφρασμένη!
Αυτό που «κρίνουμε», είναι την επιλεκτική παρέμβαση των πολιτικών στα διάφορα θέματα.
Όπως με το θέμα της απογραφής, έδειξαν «απαράμιλλο ζήλο» και στράφηκαν στην κινητοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων του νησιού, θα θέλαμε να είχαν επιδείξει το ανάλογο και για τα άλλα προβλήματα και ειδικά με αυτό της Δ.Ο.Υ., το οποίο οδηγείται να ξεχαστεί, ενώ η όλη αυτή στάση δείχνει μια «σιωπηρή» αποδοχή του τετελεσμένου.
Η πολιτική «αξιοποίηση» των καταστάσεων, είναι δείγμα «πολιτικού καιροσκοπισμού» και δεν αποτελεί στοιχείο αισιοδοξίας, για την ικανότητα της τοπικής ηγεσίας, ότι μπορεί σε κάθε δύσκολη στιγμή για το νησί, να αντιτάσσει την κοινωνική επαγρύπνηση!
http://palmosaigaiou.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου