Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Ο ψεύτικος κόσμος των Μ.Μ.Ε, εκμαυλίζει, διαμορφώνει πρότυπα και συνειδήσεις!!!

Τι ωραία θα ήταν η πραγματικότητα, αν όλα όσα αναφέρονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν αληθινά, αλλά και τι μουντή και γκρίζα θα ήταν η πραγματικότητα, αν στηριζόμασταν στα ακούσματα γνωστών και μη εξαιρετέων «δημοσιογράφων», για να διαμορφώσουμε την εικόνα μας από την πραγματικότητα και τα δρώμενα του νησιού μας.
Πολύπλευρος και σημαντικός ο ρόλος των ΜΜΕ. Κανείς δεν αντιλέγει ότι η εκφερόμενη άποψη όλων μας είναι υποκειμενική. Μόνο που ξεχνάμε το ηθικό μέρος. Ξεχνάμε ότι, η νεολαία μας έχει ανάγκη από ηθικές αξίες. Ξεχνάμε ότι, οι άνθρωποι που βρίσκονται «μπροστά» και εκφέρουν δημόσιο λόγο, όπως οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, έχουν καθήκον με τη στάση τους να αποτελούν παράδειγμα τόσο με τη ζωή τους όσο και με το ήθος τους.
Δεν μπορούν να μειώνουν την προσωπικότητα των πολιτών που θέλουν να εκφραστούν, δεν μπορούν να ασκούν ψυχολογική βία, δεν μπορούν να προσβάλουν και να μειώνουν όσους έχουν αντίθετη άποψη από αυτούς, δεν μπορούν και να δίνουν αξία σε ασημαντότητες, δεν μπορούν να σπιλώνουν την τιμή και την αξιοπρέπεια απλών συμπολιτών μας, δεν μπορούν να χειρίζονται ανθρώπους σαν μαριονέτες για να μπορέσουν αν περάσουν τα δικά θέλω και τα δικά τους πρέπει.
Είναι πρωτοφανές αυτό το φαινόμενο. Να υπάρχουν δημοσιογράφοι που καταρρίπτουν κάθε έννοια δεοντολογίας κάθε αντικειμενικότητας μόνο και μόνο γιατί εξαρτώνται από τους εργοδότες τους, οι οποίοι είναι οι κατέχοντες της τοπικής εξουσία. Αλλοίμονο εάν η απεικόνιση της πραγματικότητας πρέπει να ταιριάζει με τη δική τους. Είναι απίστευτο ένα ζεύγος δημοσιογράφων, όταν γίνονται φερέφωνα, πόσο αλλοιώνουν την πραγματικότητα. Τι ειρωνεία! Όλα στο νησί μας βρίσκονται στο πιο καλό δρόμο, όλος ο κόσμος είναι σε δρόμο αισιοδοξίας, σε δρόμο ευτυχίας. Όλοι οι υπόλοιποι πολίτες που έχουν λόγο αντίθετο από αυτούς είναι μίζεροι, κακόβουλοι, απαισιόδοξοι και όλα τα συναφή που θέλει αυτό το δημοσιογραφικό Team να περάσει στο κόσμο.
Γιατί κύριοι αυτό το χάϊδεμα προς την εξουσία; Γιατί εμμένετε σε αυτή την τόσο προσφιλή τακτική; Δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι που να συμβάλλουν στο δέσιμο της κοινωνίας μας και να λειτουργούμε ενωτικά; Η απλά αυτή η τακτική του διαίρει και βασίλευε συμφέρει, για να διατηρούμε την ομάδα αναφοράς συσπειρωμένη και να αποσιωπούνται τα «του οίκου μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου